Życiorys

Sherlock Holmes urodził się 6 stycznia 1854 roku. Już w czasie studiów doskonalił swoją metodę dedukcyjną, prowadząc niekiedy dochodzenia w sprawach kryminalnych. Potem zamieszkał razem z doktorem Watsonem, który stał się jego kronikarzem i najlepszym przyjacielem. Obaj panowie rozwiązali dziesiątki zwykle bardzo zawiłych i tajemniczych zagadek kryminalnych, nierzadko związanych z wysoko postawionymi osobami całej Europy. W szczytowym okresie kariery Holmesa obaj panowie mieszkali przy ulicy Baker Street 221b, a ich gospodynią była pani Hudson. Później, w wyniku jednej ze spraw Holmesa, Watson ożenił się, założył praktykę lekarską i wyprowadził się ze wspólnego lokum. Sherlock Holmes miał starszego brata o imieniu Mycroft, który posiadał większe zdolności, lecz nie korzystał z nich tak często, jak detektyw. Conan Doyle, znużony tworzeniem kolejnych opowiadań, w 1893 roku uśmiercił postać Sherlocka w utworze "Ostatnia zagadka". Holmes zginął w walce ze swym największym wrogiem, geniuszem świata przestępczego profesorem Moriartym, gdy razem spadli do alpejskiego wodospadu Reichenbach. Jednak czytelnicy brytyjscy tak przywiązali się do genialnego Holmesa, że po "uśmierceniu" ich bohatera nosili czarne przepaski na znak żałoby. Protesty czytelników spowodowały, że detektyw pojawił się znów, cudownie ocalony w opowiadaniu "Pusty dom" (The Empty House) wydanym w roku 1903.