Inżynier elektryk, działacz SEP, tłumacz, przewodnik turystyczny PTTK.
Urodzony 20 IV 1931 r. w Berźnikach k. Sejn jako syn Franciszka i Anieli. Szkołę podstawową ukończył w roku 1946, a Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Sejnach — w roku 1951. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, gdzie w roku 1955 uzyskał stopień inżyniera elektryka.
W latach 1955-1961 pracował w zawodzie inżyniera elektryka w trzech Przedsiębiorstwach Elektryfikacji Rolnictwa (PER) na stanowiskach: majster montażowy (w Krakowskim PER, 1955-56); st.technik, p.o. kier.budowy, kier.budowy, kier.sekcji rozliczeń (w Białostockim PER, 1956-59); kier.sekcji rozliczeń, zast. kier. działu techniczno-produkcyjnego (w Zachodnio-Warszawskim PER, 1959-61).
Za pracę w latach 1955-61 otrzymał dyplom "Zasłużony dla Elektryfikacji Kraju".
W roku 1961 został powołany do służby wojskowej jako ppor. rezerwy, z przydziałem do Głównego
Kwatermistrzostwa WP. W wojsku pracował w służbach inwestycyjnych budownictwa obronnego na różnych stanowiskach
wykonawczych i eksploatacyjnych jako: inspektor, st.inspektor w Szefostwie Służby Inżynieryjno-Budowlanej (1961-67),
st.inspektor (nadzoru) w Biurze Studiów i Projektów Organizacji Robót (1967-69), kier.wydziału nadzoru w Wojskowym
Zakładzie Organizacji i Nadzoru Wykonawstwa (1969-72), szef oddziału zaplecza technicznego w Wojskowych Zakładach
Produkcji Prefabrykatów (1972-72), st.inspektor zaplecza budów w Szefostwie Służby Zakwaterowania i Budownictwa (SSZiB)
Głównego Kwatermistrzostwa WP (1972-74), szef wydziału nadzoru w Biurze do Spraw Budownictwa SSZiB (1974-83), st.
specjalista d.s. Inwestycji w SSZiB Głównego Kwatermistrzostwa WP (1983-90).
W roku 1990 został przeniesiony do rezerwy w stopniu pułkownika.
W międzyczasie, uzyskał uprawnienia budowlane w specjalności Instalacje i urządzenia elektryczne (1963), zaliczył Kurs ochrony przeciwporażeniowej (1970) i kurs kosztorysowania (1982).
Otrzymał następujące odznaczenia państwowe i resortowe: Złoty Krzyż Zasługi (1977), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985), Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (1981, Złotą Odznakę Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałow Budowlanych (1984), Złotą Odznakę "Zasłużony dla Energetyki" (1986) oraz Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju (1986).
Niezależnie od podstawowych zajęć, od roku 1974 pracował jako tłumacz języka francuskiego i rosyjskiego, obsługiwał zjazdy, sympozja i narady, a także delegacje oficjalne oraz grupy robocze i urlopowe radzieckie, bułgarskie, rumuńskie, węgierskie i polskie.
Był tłumaczem literatury naukowo-technicznej, o specjalności budownictwo oraz elektrotechnika, z języka francuskiego i rosyjskiego oraz na rosyjski jako członek Zespołu Tłumaczy Technicznych ZUT RS NOT (od 1974).
Od roku 1991 był przewodnikiem turystycznym PTTK, miał uprawnienia przewodnika miejskiego do prowadzenia wycieczek po m. st. Warszawie. Był pilotem — kierownikiem wycieczek krajowych i zagranicznych, z uprawnieniami na prowadzenie wycieczek zagranicznych w j. rosyjskim.
Od roku 2002 był wolontariuszem w Polskiej Akcji Humanitarnej (leg. nr 5 z 39/3/2003).
Do Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) należał od roku 1955, z przerwą (1956-61).
W SEP i NOT pełnił następujące funkcje: skarbnika i (jednocześnie) sekretarza Koła 505 OW (1965-69), prezesa Koła 505
(1970-90), członka Komisji Wojskowych Kół SNT NOT (1980-90), członka Kolegium Sekcji Instalacji i Urządzeń Elektrycznych
OW (1984-2010), członka (1988-2012) i wiceprzewodniczącego (1998-2006) Komisji Historycznej OW, członka Zarządu Klubu
Inzynierów i Techników Wojskowych NOT (od 1991).
W Komisji Historycznej OW SEP, opracował wiele notek do Kroniki OW SEP (od roku 1988 do spotkania
noworocznego OW SEP w dniu 9 I 2012), zawierających wspomnienia i opisy działalności stowarzyszeniowej.
Był autorem opracowania pt. "Historia OW SEP 1979-1999". Zorganizował spotkanie z okazji 35-lecia Komisji Historycznej
OW SEP (2007).
W SEP oraz NOT otrzymał następujące odznaczenia i wyróżnienia: Srebrną (1981) i Złotą (1989) Odznakę Honorową SEP, Srebrną (1986) i Złotą (1994) Odznakę Honorową NOT, Medal 50-lecia SEP (1969), Medal 90-lecia SEP (2009), medale SEP im. profesorów: Stanisława Pożaryskiego (1979 i 2001) oraz Alfonsa Hoffmanna (2006). Godność Zasłużonego Seniora SEP otrzymał w roku 2000. Otrzymał również podziękowanie pisemne i nagrody książkowe Prezesów OW SEP (1973-80 i 1985) za integrowanie środowiska elektryków rozproszonych w kilkunastu instytucjach podległych Głównemu Kwatermistrzostwu WP.
Od roku 1970 był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Fotograficznego. Do organizacji i partii politycznych nie należał.
Zmarł dnia 2 lipca 2012 r. i został pochowany dnia 5 lipca na Warszawskim Cmentarzu Komunalnym
Południowym w Antoninowie, gm. Piaseczno (kwatera 14-B, rząd 4, grób 28).
Pozostanie w naszej pamięci jako sympatyczny i pracowity Kolega. Cześć Jego pamięci.