Urodzony 05.01.1938r. w Terespolu n/Bugiem. Maturę uzyskał w Szkole Ogólnokształcącej w Terespolu n/Bugiem (1951 - 1955) otrzymując dyplom przodownika nauki, który umożliwiał dostanie się na studia wyższe każdej uczelni bez składania egzaminu wstępnego. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (1955 - 1961) gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka o specjalności maszyny elektryczne. W roku 1998 ukończył studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej w zakresie zarządzania.
Jako członek SEP (od 28 06 1961), pełnił następujące funkcje w SEP
:
● członka jury konkursu „Młody Mistrz Techniki” (1967-75),
● wiceprzewodniczącego Komisji Szkolenia
w OW (1965-69), ● przewodniczącego Komisji Młodzieży i Studentów OW (1970-72),
● sekretarza OW i członka Prezydium Zarządu OW (1973-75), ● członka zarządu OW i wiceprzewodniczącego Komisji
Kół Zakładowych (1975-78), ● przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Oddziału (1978-81), ● sekretarza OW (1981 - 1984),
● wiceprezesa OW (1984–1994 i od 2002), ● prezesa OW (1994-2002), ● delegata na WZD w latach:
1987, 1990, 1994, 1998, 2000, 2002, 2006, ● przedstawiciela SEP do Rady Federacji NOT (od roku 2000), ● wicepresesa SEP
od roku 2006.
Praca w SEP: ● rzeczoznawca SEP w zakresie instalacji, sieci, urządzeń
oraz ergonomii i bhp w branży elektrycznej (od 1975 r.), ● wykładowca na kursach organizowanych przez OW SEP (od roku 1965),
● kolejno członek, sekretarz, wiceprzewodniczący, przewodniczący komisji egzaminacyjnej na uprawnienia „Dozoru” i
”Eksploatacji” (od roku 1971),
● współautor skryptu pt. ”Eksploatacja urządzeń elektroenergetycznych nn i WN” dla
studentów 3-go roku Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej przygotowujących się do złożenia egzaminu kwalifikacyjnego
dla uzyskania świadectwa /zaświadczenia kwalifikacyjnego serii „E” do 1kV i powyżej 1 kV, ● wykładowca z OW SEP dla
studentów w ww. zakresu (w latach 1989 – 1994).
Przebieg pracy zawodowej:
● technik elektryk - konserwator w Domu Studenckim „Karuzela” Warszawa – Jelonki (1957 - 1960), ● inżynier
laboratorium w Zakładach Elektrotechniki Motoryzacyjnej w Warszawie ul. Łopuszańska (1.04.1961 - 30.04.1961),
● praca w Zakładach Energetycznych Okręgu Centralnego, kolejno na stanowiskach: inżynier, inspektor, specjalista,
główny specjalista ds. transformatorów i maszyn elektrycznych (2.05.1961 - 29.02.1989),
● wykładowca przedmiotu sieci elektryczne w Technikum Energetycznym Zaocznym, Warszawa ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 37,
a następnie na ul. Puławskiej 113 (1.10.1963 - 31.06.1979),
● praca w Delegaturze Energetyki i Węgla Brunatnego na stanowisku głównego specjalisty ds. transformatorów po reorganizacji
energetyki i likwidacji Zakładów Energetycznych Okręgu Centralnego (01.03.1989 - 30.09.1990),
● główny specjalista ds. transformatorów w Polskich Sieciach Elektroenergetycznych S.A. (01.101991 - 01.03. 1994),
● dyrektor w Oddziale Eksploatacji Sieci Przesyłowej w Warszawie PSE S.A.,
● po przekształceniu tego Oddziału w spółkę prawa handlowego z ograniczoną odpowiedzialnością (1998) - jako pierwszego
w Polsce - był prezesem tej spółki (01.03.1994 - 12.11.1999),
● po rezygnacji z zajmowanego stanowiska (12.11. 1999), przeszedł do pracy w Polskich Sieciach Elektroenergetycznych S.A.,
gdzie jest kierownikiem Wydziału Nadzoru Eksploatacji w Dyrekcji Zarządzania Majątkiem Sieciowym (od 1.15.1999).
Osiągnięcia
zawodowe:
● uruchamiał i wykonywał badania diagnostyczne transformatorów o napięciu 400, 220 i 110 kV w kilkudziesięciu stacjach
elektroenergetycznych Zakładów Energetycznych: Warszawa Miasto, Warszawa Teren, Łódź Miasto i Teren, Płock, Białystok, ●
uruchamiał i wykonywał badania diagnostyczne generatorów w elektrociepłowniach i elektrowniach: Bełchatów, Żerań, Siekierki,
Łódź I, II, III, IV, Ostrołęka A i B, Powiśle,
● zaprojektował wyposażenie wozu pomiarowego do badań eksploatacyjnych transformatorów i generatorów na bazie samochodu
marki NYSA,
● za wnioski racjonalizatorskie związane z regeneracją oleju w transformatorach małej i dużej mocy, zmiana konstrukcji
transformatora dla wymiany przełącznika mocy produkcji bułgarskiej na produkcji polskiej otrzymuje odznaczenie „Zasłużony
Racjonalizator Produkcji”,
● był opiekunem technicznym warsztatów Naprawczych Transformatorów w Zgierzu i Janowie k/Łodzi, gdzie wprowadzał nowe technologie
remontu uzwojeń oraz suszenia próżniowego transformatorów po remoncie,
● brał udział w odbiorze pierwszych jednostek transformatorowych 500 MVA, 400/220 kV wykonanych w f-mie Elin Austria jako
jedno-kadziowych i ich uruchamianiu w stacji Rogowiec dla wyprowadzenia energii z Elektrowni Bełchatów przez linie 400 i 220 kV,
● brał udział przy uruchamianiu stacji elektroenergetycznej 400/110 kV Narew i przekazaniu tej inwestycji do eksploatacji,
● uruchamiał pierwszą stację elektroenergetyczną 400/110 kV Mościska z systemem zdalnego nadzoru i sterowania firmy ABB typ SB 100,
● brał udział w opracowywaniu i opiniowaniu norm, przepisów i instrukcji z zakresu transformatorów, oleju transformatorowego,
przekładników prądowych i napięciowych,
● był doradcą w zakresie elektroenergetyki w Zespole Doradców przy Premierze RP
Panu Olszewskim,
● uzyskał uprawnienia budowlane elektryczne w zakresie projektowania i wykonawstwa instalacji i sieci
elektroenergetycznych (1976),
● wykonał kilkadziesiąt projektów techniczno-roboczych stacji napowietrznych i wnętrzowych 15/0,4 kV, linii napowietrznych i
kablowych niskiego i średniego napięcia, instalacji siły i oświetlenia, sieci komputerowych obiektów przemysłowych, biurowych, banków,
teatrów i Operetki Warszawskiej,
● otrzymał patent nr 76594 jako współtwórca pt. „Sposób oznaczania zużycia izolacji transformatorów elektroenergetycznych
wysokiego napięcia”, jako współtwórca.
W SEP i NOT otrzymał następujące wyróżnienia : ● Srebrną OH SEP (1972) ● Złotą OH SEP (1981), ● Srebrną OH NOT (1975) ● Złotą OH NOT (1982), ● Medal im prof. M. Pożaryskiego, ● Srebrną Odznakę „ Za zasługi dla Warszawy” (1979), Medal 90-lat SEP (2010). W roku 2010 otrzymał godność członka honorowego SEP.
Otrzymał odznaczenia państwowe i resortowe: ● Zasłużony Racjonalizator Produkcji (1976), ● Zasłużony Pracownik ZEOC (1984), ● Zasłużony dla energetyki (1986), ● Medal 40-lecia PRL 1984), ● Srebrny Krzyż Zasługi (1979), ● Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1987), ● Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999).