płk. mgr inż. Jerzy Kowalski

Jerzy Kowalski

Urodzony w Wieluniu 1 sierpnia 1943 r. jako syn Jana i Janiny. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego - im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu (1961) podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej. Tytuł magistra inżyniera elektryka uzyskał w roku 1969 o specjalności elektrotechnika przemysłowa.

Pracę zawodową rozpoczął w Przedsiębiorstwie Montażu Urządzeń Elektrycznych Przemysłu Węglowego w Katowicach jako stażysta (odrabiał stypendium fundowane, 1969-70).

W roku 1970 został powołany do 2-letniej służby okresowej w Wojsku Polskim (WP). Pozostał w służbie zawodowej do 2001 r.

Pracował na różnych stanowiskach związanych z posiadanym wykształceniem w Służbie Zakwaterowania i Budownictwa WP przez 31 lat (1970-2001, na emeryturę przeszedł w stopniu pułkownika). Był: inspektorem nadzoru inwestorskiego w Zarządzie Kwatatermistrzowsko-Budowlanym Śląskiego Okręgu Wojskowego (1970-72), inspektorem Oddziału Technicznego Utrzymania Nieruchomości (WRZKB Wrocław 1973-76), inspektorem Oddziału Wykonawstwa Szefostwa Służby Zakwaterowania i Budownictwa Śląskiego Okręgu Wojskowego (1977-85), starszym inspektorem Wojskowej Inspekcji Gospodarki Energetycznej (WIGE MON) w Głównym Kwatermistrzostwie WP (1986-93), starszym specjalistą WIGE MON (1993-96) oraz szefem WIGE MON (1996-2001). Był współautorem opracowania pt. "Energetyka a obronność" - 1987, ok. 50 str.

W latach 1974-75 i w roku 1979 pełnił służbę w Doraźnych Siłach Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie (UNEF - United Nations Emergency Forces, w Egipcie) na stanowiskach energetyka.

Był także wykładowcą WAT (Wojskowa Atademia Techniczna) na kierunku Budownictwo Lądowe - Specjalność Elektrotechnika Budowlana (1986-87). Na początku kariery był nauczycielem zawodu "elektryk dołowy" w Zasadniczej Szkole Górniczej Kopalni Wujek (1969).

Członkiem SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich) jest od roku 1964. W latach 1972-86 pełnił następujące funkcje: 1) sekretarza (1972-77), wiceprezesa (1977-80) oraz prezesa (1980-86) Koła nr 7 Oddziału Wrocławskiego SEP; 2) sekretarza (1977-84) i przewodniczącego (1984-86) Komisji Koordynacji Pracy Kół Wojskowych Oddziału Wrocławskiego SEP.
Po przeniesieniu służbowym do Warszawy, w SEP pełnił funkcje: 3) sekretarza (1987-91) i prezesa (1997-2001) Koła 505 OW, a także 4) sekretarza OW (2002-2010) i 5) członka Komisji Historycznej OW (2006-10). Obecnie jest 6) członkiem Centralnej Komisji Historycznej SEP od 2010 r.

Otrzymał cały szereg odznaczeń i wyróżnień państwowych, resortowych i stowarzyszeniowych, a m.in.: Krzyż Kawalerski OOP (1999), medale: Zasłużony dla Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych (1982), Zasłużony dla Energetyki (1985).
W SEP i NOT otrzymał: Srebrną (1978) i Złotą (1985) Odznakę Honorową SEP, Srebrną (1980) i Złotą (1989) Odznakę Honorową NOT, oraz medale SEP im.: M.Pożaryskiego (2001), K.Szpotańskiego (1993) i 90-lecia SEP (2009). Jest Zasłużonym Seniorem SEP (nr 517).